Waarschijnlijk wordt dit het woord van het jaar.
2020 is nu al een mijlpaal in de geschiedenis. Iemand die nu nog uit de lucht komt gevallen, als we praten over Corona, is zeker van een andere planeet.
Covid 19 heeft heel de wereld veranderd en dit op elk mogelijke manier.
We hebben allemaal gas moeten terugnemen en ons aanpassen aan de heersende situatie.
Lockdown!
Binnen blijven, tussen 4 muren, onze vrijheid opgeven, sterftecijfers die tot op de dag van vandaag ongeloofwaardig lijken. Voor velen eenzaamheid..
Stress met de vraag ‘Wat nu, hoe geraken we hier door?’
De impact was enorm en velen dachten ‘dit overleef ik nooit’ want je was onderworpen aan een situatie waar niemand voor had gekozen. De kids en partner thuis, lesgeven, zelf gaan kijken hoe dat allemaal weer was, meer leren werken met de computer, het sociale moeten opgeven, de nodige afstand creëren met de familie, gaan aanschuiven om inkopen te doen in 30 min en dan die zoektocht naar WC-papier….
De Covid heeft er hoe dan ook op een bepaalde manier voor gezorgd dat we zijn teruggekeerd naar onze basis. En als ik naar mijn entourage kijk en luister is, wat aanvankelijk een straf bleek te zijn, eigenlijk een openbaring. We kregen huisarrest, maar daardoor zijn we juist anders gaan leven en gaan genieten van de kleine dingen die we vroeger vanzelfsprekend vonden, maar die we nu echt hebben leren waarderen. Zoals ons huis, voor velen is dat nu echt een thuis geworden. Onze bubbel. Me-time/ family-time.
De pandemie verplichte ons om thuis te blijven en niet op reis te gaan. Waarvoor ik bij deze iedereen een pluim wil geven om zich zo goed aan de opgelegde regels te hebben gehouden.
We gaan allemaal werken om een mooi huis te hebben maar eigenlijk door de sociale druk van de maatschappij hebben we weinig tijd gehad om er ook degelijk van te genieten. Kijk maar naar de laatste cijfers van burn-outs, depressies, files op de autostrades op elk uur van de dag.. iedereen leefde gejaagd. Misschien wou moeder natuur er ons even laten bij stilstaan dat we ook moeten leren genieten van onze naasten, tuin en thuis.
En dat heeft iedereen wel gedaan. We hebben onze handen uit de mouwen gestoken en zijn beginnen te verbouwen. We probeerden onze eigen oase van rust te creëren in het huis waar we de komende maanden gingen vastzitten. En dat zagen we ook aan de ellenlange files bij de doe-het-zelvers zaken, zodra deze terug open waren.
En bravo jullie hebben zelf een beetje dé trend gezet!
Jullie hebben gekeken naar wat de natuur in deze tijden te bieden heeft en hebben dit naar binnen getrokken. En we hebben niet gekozen voor de grijze grauwe kleur die we krijgen bij de gedachten aan Covid, maar eerder naar het groene en hout, de pure en natuurlijke materialen, wat ons zuurstof en energie geeft. We streefden naar warme gezelligheid. Sommigen hebben zelfs een nieuwe passie/hobby gevonden die ze thuis kunnen uitoefenen én er tot rust bij komen.
Velen zijn beginnen te knutselen, schilderen, hout bewerken, DIY meubels gemaakt, maar ook koken, aperitieven, tapas maken, nieuwe cocktails uitvinden.. en deze gaan altijd een speciale betekenis voor jullie hebben. Het keerpunt: Covid-19.
We zijn eigenlijk teruggekeerd naar ‘Cottagecore’. Een term die niet meer weg te denken is als we aan Corona denken.
Covid-19 heeft iedereen aangemoedigd om terug te keren naar de natuur en te genieten van de eenvoudige geneugten. Zo werden de natuurlijke vezels zoals linnen en wol, rustieke houtaccenten, aardetinten, gevonden/geknutselde voorwerpen & zelfgemaakte kunst terug hype.
Vintage & antieke meubels worden terug omarmd om onze moderne afwerking warmte te geven.
En de conclusie dat ik hieruit kan trekken is dat de mensen heel sceptisch stonden tegenover de sancties die getroffen werden in maart en dat ze nu niet meer willen terug gaan naar hoe het voordien was. Velen hebben de rust gevonden die hun lichaam en geest nodig hadden. Zelfs de mensen waarvan ik dacht” amaai die gaan zot worden, zo thuis blijven”, wel zelfs deze zijn tot inkeer gekomen en hebben drastische maatregelen genomen. Ze hebben ingezien dat er meer is het leven zit dan dat we dachten en dat we niet altijd ver moeten gaan zoeken.
Ook ikzelf heb me gewaagd aan DIY en haal er zoveel voldoening uit. In het begin stoorde het me dat mijn laptops in het midden op de tafel van de leefruimte stond en dacht ik maak zelf een tijdelijk klein, maar functioneel bureau’ke uit underlayment houtplaat. Links steunt ze op onze bestaande dressoir en rechts een legplank die ook ondertussen alle kabels mooi verstopt. Oordeel zelf